Varroa destructor

De Varroa destructor is een massaal voorkomende parasiterende mijt op de honingbij Apis mellifera. De mijt is in 1983 voor het eerst in Nederland waargenomen. Sindsdien heeft deze zich over vrijwel alle bijenvolken verspreid. De varroamijt kan zo massaal in een bijenvolk voorkomen dat het wordt verzwakt, niet in staat is een goede winterpopulatie te ontwikkelen en sterft. Vaak al voor de winter zijn intrede doet. 

Imkers houden de varoamijt verantwoordelijk voor de grootschalige wintersterfte onder bijenvolken. Beperkte dracht, met name in de periode dat het wintervolk tot ontwikkeling moet komen, en het grootschalig gebruik gewasbeschermingsmiddelen geven verzwakte volken de nekslag.

Er wordt hard gewerkt met selecteren van bijen die zich kunnen verweren tegen de mijt. Deze zogenaamde VSH bijen (Varro Sensitive Hygiene) zijn in staat broed (larven) waarop de mijt zich voortplant te herkennen en te ruimen. Daarmee houdt het volk doorlopend zelf het aantal mijten in een volk op een laag niveau. Het VSH gedrag is verankerd in de genen. De koningin geeft die genen door aan de werksters. 

De selectie op VSH-bijen gaat steeds verfijnder en beter. Er wordt goed progressie geboek. Het duurt nog een flink aantal jaren voor iedere imker over bijen met de VSH eigenschappen kan beschikken. Tot die tijd moeten imkers via een uitgekiende methode en met behulp van een aantal nnatuurlijke bestrijdingsmiddelen de besmettings binnen het volk op een aanvaardbaar laag niveua zien te krijgen en te houden. 

Lees meer over Varroa destructor op Imkerpedia

Lees hier over de bestrijding van de mijt

(laatste aanpassing 23/7/18)